Mój sposób na święta

grudnia 17, 2018

Mój sposób na święta

Wielkimi krokami zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Już od połowy listopada sklepowe dekoracje przyozdabiają gwiazdki i choinki, istagramowe modelki dzielą się z nami przepisem na najlepsze pierniczki, na ulicach rozbłysły piękne zdobione latarnie, a mimo wszystko wokół wciąż nie czuć tej wyjątkowej magii? 

Co roku to samo? Wielkie porządki, zakupy i ubieranie choinki? Generalnie masa obowiązków i dużo sprzątania? Nie czarujmy się... Ten aspekt świąt zaburza system niejednemu z nas. Wybija z rytmu i każe porzucić dotychczasowe zajęcia na rzecz, jakby się mogło wydawać - bardziej wyniosłych celów. Natomiast po trzech dniach okazuje się, że jest już po wszystkim. Wigilia zjedzona, opłatek połamany, cukierków na choince nie ma, a ona sama stoi od parady i tylko zawadza. Taka oto magia corocznych świąt.

Ale nie dla mnie. 

Już któryś rok z rzędu mam przyjemność być mile zaskoczona magią i klimatem Bożego Narodzenia. Nie chodzi mi tutaj o świąteczne hity puszczane w galeriach handlowych już od połowy listopada ani też o śliczne dekoracje, które przyciągają wzrok, choć oczywiście bardzo to lubię. Wiem jednak, że komercja robi swoje... Cieszy ludzkie zmysły, ale jednocześnie przysłania nam to, co tak naprawdę najistotniejsze - Boże Narodzenie!

Czy wierzysz, że Bóg naprawdę się narodził?

Ja wierzę i wiem, że to Jego urodziny będę wkrótce świętować! A mam się z czego cieszyć, ponieważ Jezus nie bez powodu przyszedł na świat. Przyjął ludzkie ciało i nie pogardził marnym ludzkim życiem. Największy z największych stał się maleńki i przyszedł na Ziemię, by dać mi nadzieję, sprawić bym miała siłę i bym z uśmiechem szła przez życie, bo od teraz wszystkie problemy, porażki i troski mogę powierzać Jemu. Przyszedł, żeby dać mi nadzieję, że moje życie nie jest bezwartościową egzystencją. Przyszedł, żeby zbawić Ciebie i mnie. Przyszedł, żeby oddać swoje życie za nas. Tacy jesteśmy dla Niego ważni! Co roku w tym momencie uświadamiam sobie, że coby się nie działo, nie jestem sama. Dociera do mnie, że zawsze jest Ktoś, komu zależy na moim szczęściu. On ze mną cierpi i ze mną jest radosny. On chce dla mnie jak najlepiej. Wszystko, co dobre w moim życiu pochodzi od Niego, ale i do Niego należy. On ma wobec mnie jakiś plan i może nie zawsze jest on zgodny z moimi zamiarami, ale skoro Bóg drzwi zamyka, to otwiera okna.

O tym, że Bóg chce osłodzić Twoje życie

Książka ojca Szustaka wpadła mi w ręce całkowicie przez przypadek. Znalazłam ją kiedyś podczas większych porządków i odłożyłam na półkę, coby wrócić do niej, jak tylko będzie okazja. Nie nadchodziła ona przez dłuższy czas... Wiadomo, jak to jest z książkami - zawsze znajdzie się coś ciekawszego do czytania, niżeli wywody jakiegoś księdza. Jak to się zatem stało, że trafiła w moje ręce? Nawet nie pamiętam dokładnie, kiedy ją otworzyłam i zaczęłam czytać! Był wieczór, chyba końcówka listopada, albo początek grudnia. A co najlepsze, jest to książka przeznaczona właśnie na ten wyjątkowy okres w roku - ADWENT. 

Adwent 

Zazwyczaj jest mylnie interpretowany przez nas i odbierany jak coś na kształt Wielkiego Postu. Kojarzy nam się z ograniczeniami, bo zapewne nie tylko mi w dzieciństwie powtarzano, że na ten czas należy ograniczyć swoje codzienne nawyki jak na przykład gry komputerowe albo zrezygnować ze słodyczy, a na pewno już z udziału w wielkich imprezach, dyskotekach itp. Takie ograniczanie miało niby na celu rozwój duchowy, ale okazuje się, że nie w tym rzecz. Adwent to nic innego jak radosne oczekiwanie na przyjście Jezusa. A skoro ma być radosne, to czy nie powinniśmy się cieszyć i czerpać z życia pełnymi garściami? 

Ojciec Szustak w swojej książce skupia się przede wszystkim na relacji z Bogiem i stara się nas nakierować na właściwie interpretowanie jego intencji. Bóg bowiem cały czas działa w naszym życiu na tyle, na ile mu na to pozwalamy. 

Moja relacja z Bogiem

Cały czas się jej uczę i poznaję swojego Stwórcę. W tym adwencie jednak całkowicie zawierzam się Jemu. Nie patrzę na swoje dobre uczynki, nie staram się zabłysnąć przed Nim, ale otulam się Jego miłością i chwytam najmniejszego palca u Jego stopy, byleby być blisko! 

Tęsknota

Tego roku towarzyszy mi dziwne przeświadczenie... Wyjątkowo nie mogę doczekać się świąt i dam sobie rękę uciąć, że nie chodzi tutaj o gwiazdkowe prezenty, ale o coś znacznie bardziej wartościowego. Tęsknię za Jezusem. Nie mogę się Go doczekać. Oczekuję jego narodzin, a kiedy tylko one nadejdą, pragnę być z Nim i z Nim już trwać. 

Dla Niego...

Chcę Mu dziękować za wszystko, co mi dał. Chcę świecić Jego blaskiem, cieszyć się Jego radością, brać każdy dzień, takim jaki dla mnie przygotował. Chcę dla Niego działać z miłością. Chcę być otwarta na Jego działanie. Chcę być odważna i gotowa na każdą ewentualność, bo mam pewność, że nic co złego nie pochodzi od Niego.

Jestem Jego własnością 

On zna mnie jak nikt inny. On wie o moich słabościach, ale poprzez nie przychodzi do mnie. Umacnia mnie, chroni i sprawuje nade mną piecze. Daje mi poznać, że jest blisko. Słyszy moje wołania i przychodzi z pomocą, kiedy potrzebuję ratunku. Kocha mnie, choć często nie zasługuję na tę miłość. Otwiera mi oczy, bym znała prawdę i do niej dążyła. On porusza moje serce do kochania, bym mogła świadczyć o Jego miłości.

On chce narodzić się w moim sercu 

On uczy mnie dostrzegać dobro we wszystkim, co mnie otacza. We mnie samej i w moich bliźnich. Uczy czerpać z życia pełnymi garściami. On daje nadzieje i nie odtrąca. Pozwala do siebie wracać, ociera łzy smutku i nigdy nie pozwala poczuć, że jestem samotna.

Módl się tak, jakby wszystko zależało od Boga,

a pracuj tak, jakby wszystko zależało od Ciebie.

Czy Święta Bożego Narodzenia są bardziej świętami dla samych świat, czy w istocie Bożym narodzeniem? Czy dostrzegamy w tym wszystkim Boga, czy raczej cieszymy się, bo mamy wolne od szkoły i pracy i możemy po prostu odpocząć? Jak to jest, że przy stole wesoło, a w sercu pustka? Na te pytania musisz odpowiedzieć sobie sam. 

Ja odpowiedziałam i odkryłam prawdziwą magię świat, która nie kryje się pod choinką, ale w ludzkich sercach!