Moja filozofia Slow Life

września 25, 2018

Moja filozofia Slow Life

Stres, ciągłe przepracowanie, za dużo spraw na głowie, za mało czasu na podstawowe obowiązki, a co dopiero relaks. Brzmi znajomo? Z pewnością każdy z nas miał w swoim życiu taki moment, gdy nie wiedział w co ma ręce włożyć. Co gorsze, ten stan może ciągnąć się miesiącami, a nawet latami. Na szczęście jest na to sposób!

Co to jest Slow Life? 

Jeżeli chodzi o historię tego nurtu, wersji jest wiele, ale mi najbardziej spodobała się ta...

Według Poradnika Zdrowie Slow Life to filozofia, która swoje początki ma zakorzenione już 1986 roku. Niewiarygodne, ale podobno wszystko zaczęło się od dobrze nam znanej restauracji McDonald's, która słynęła i nadal słynie z fast foodów. W owym czasie w Rzymie pewien włoski kucharz Carlo Petrini wszczął protesty przeciwko słynnej sieciówce jadłodajni właśnie z tego powodu, że serwuje szybkie i niezdrowe posiłki. O proteście szybko stało się głośno szczególnie wśród restauratorów, którzy w odpowiedzi na to zaczęli mówić o slow food. Pojecie szybko wkradło się do łask. Restauracje zaczęły serwować bardziej skomplikowane dania złożone ze świeżych naturalnych składników i wymagające czasochłonnego przygotowania, a to z kolei przyciągnęło uwagę klientów.

Dzisiaj to już nie tylko slow food, ale także slow fashion, slow travel, slow parenting... Slow może dotyczyć każdej dziedziny naszego życia, ale wszystko sprowadza się do jednej idei: Tu i Teraz. A więc czym właściwie jest filozofia Slow Life? Odpowiedź można to zdefiniować kilkoma hasłami. 

Moje 10 sposobów na życie

Idąc za przykładem tych wyniosłych słów i ja zapragnęłam wprowadzić Slow do swojej codzienności. Wszystko tak naprawdę zaczęło kiełkować we mnie już dawno. Męczyła mnie ciągła pogoń za tym co niedoścignione, czasem przytłaczał mnie nadmiar obowiązków, a każda chwila odpoczynku wzbudzała we mnie poczucie winy. Dręczyło mnie nieustanne przeświadczenie, że nie mogę stać w miejscu, bo zacznę się cofać; że jeśli czegoś nie zrobię, to mnie to ominie. Prześladował mnie zgubny perfekcjonizm. Chciałam zawsze i wszędzie świetnie wyglądać, wszystko musiałam idealnie przygotować i dopiąć na ostatni guzik, a jeśli tego nie zrobiłam, plułam się w brodę. Po co? Przecież życie jest tu i teraz! 

Zwolnij

Robisz po kilka rzeczy na raz, a i tak nie możesz wyrobić się z zaplanowanymi obowiązkami? Za dużo na siebie bierzesz, a później narzekasz, że doba jest zdecydowanie za krótka? Nie masz czasu na spotkanie z przyjaciółmi i wszystko robisz w wiecznym pośpiechu? Stos wypożyczonych książek stale rośnie, bo nie ma kto ich przeczytać? 

Też tak miałam (z tym ostatnim borykam się nadal), ale jedynym na to sposobem jest powiedzieć sobie STOP! Wziąć kilka głębokich wdechów i zamiast gorączkowo odhaczać z listy kolejne zadania usiąść i zrobić coś na przekór sobie. Zatrzymać się. Dzięki temu pokonałam swój nawyk i przekonanie, że ciągle muszę coś robić. Nie muszę. A już z pewnością nie tyle rzeczy na raz. Świat się nie zawali jeśli coś przełożę na jutro, na za tydzień, albo nie zrobię tego w ogóle.

Ustal priorytety

Masz tyle spraw na głowie, że nie wiesz czym się zająć? Chcesz zrobić wszystko na już, dlatego nie potrafisz skupić się maksymalnie na jednej czynności? Z tyłu głowy dręczy Cię myśl, że powinnaś zająć się czymś innym?

Dom, praca, rodzina, ambicje = obowiązki. To wszystko jest ważne, ale umiem wybrać spośród wszystkich zadań te, które są najważniejsze, mniej ważne i te które można zrobić, gdy czas na to pozwoli, albo odpuścić. 

Wyznacz sobie cel

Chcesz w końcu zacząć biegać? Od dawna chodzi za Tobą chęć zapisania się na siłownię lub kurs językowy? Masz aspirację nauczyć się szydełkować? Zrób to! Nic nie stoi na przeszkodzie. 

Mój czas wolny należy tylko do mnie i to ode mnie zależy jak go wykorzystam. Czy będę narzekać na ciągłe zmęczenie i chętnie spędzę godziny przed telewizorem? A może małymi kroczkami, ale konsekwentnie będę dążyć do zrealizowania swoich ambicji. Zaczynam od teraz i poświęcam temu czas, kiedy tylko mam ochotę!  

Pielęgnuj relacje

Nie mam czasu. Nie chce mi się. Daj mi spokój, jestem zmęczona. 

Jak często powtarzasz to swoim najbliższym? Wydaje się, że liczysz się tylko Ty i Twój czas, ale ktoś Ci go stale zabiera, bo prosi o pomoc lub po prostu zabiega o Twoje towarzystwo. Bardzo łatwo jest nie docenić czyjejś obecności, bo kiedy jest się wśród ludzi, można zapomnieć o tym, jak to jest być samotnym i czym jest tęsknota. 

Dbam o kontakty z bliskimi, chociaż czasem nie potrafię wpłynąć na to, jak oni mnie postrzegają. Lubię poświęcać czas i uwagę osobom, które są dla mnie ważne. Lubię jeść wspólny posiłek i spędzać czas na zwykłej rozmowie o tym co ważne i nieważne; o tym co się wydarzyło; o naszych planach i wspomnieniach. Lubię grać w planszówki, lubię wspólne filmowe wieczory, lub kibicowanie ulubionej drużynie. Lubię letnie ogniska i czas spędzony wśród własnego towarzystwa. To nas do siebie przybliża. 

Znajdź czas dla siebie

Taki czas, w którym mogę robić to, na co mam ochotę: sięgnąć po książkę, wyjść na spacer, zrobić sobie małą drzemkę, pomalować paznokcie. Czas, w którym jestem sobą i dla siebie, w którym mogę skupić się na swoich potrzebach, robić sobie przyjemności, zadbać o własne sprawy. Nałożyć maseczkę na twarz lub pomedytować gapiąc się w okno bez poczucia, że tracę cenny czas, bo nie robię czegoś ważniejszego. Jestem ważna sama dla siebie. 

Zachowaj dziecięcą ciekawość 

Masz już 20, 30, może 40 lat i myślisz, że zachowanie powagi i dystansu jest dobrym rozwiązaniem w każdej sytuacji? Nie przystoi Ci pewnych rzeczy? Nie powinnaś dociekać ani zadawać pytań? Najlepszym rozwiązaniem jest udawanie, że wiesz już wszystko, na każdy temat masz jakieś zdanie, a Twój życiowy bagaż doświadczeń przerasta wszystko dookoła? 

Zapominam o wszystkim co wiem i każdego dnia na nowo poznaję swoją rzeczywistość na nowo. Fascynuje mnie to! Doświadczam czegoś nowego, nie boję się zmian. Nie boję się inności. Interesuje mnie wszystko. Zgłębiam temat. Chętnie słucham i odpowiadam. Dzielę się własnymi spostrzeżeniami. 

Odłącz się

Nie możesz przestać scrollować Facebooka? Ciągle śledzisz ilość Instagramowych serduszkek? Nałogowo robisz snapy, bo czujesz potrzebę dzielenia się z światem tym co w danej chwili robisz? Czujesz, że bez tego nie zostanie nic udokumentowane? 

Odinstalowałam zbędne aplikacje i częściej wyłączam telefon. Dzięki temu mam dużo więcej czasu na inne czynności! Dbam o swoją prywatność i intymność. Nie wszyscy muszą wiedzieć o której godzinie rano wstaję i co jem na śniadanie. Nie muszę być w ciągłym kontakcie z psiapsółką ona też potrafi zrozumieć, że są ważniejsze sprawy niż najświeższe plotki i nic się nie stanie jeśli odpiszę jej później. Zamiast godzinami namiętnie wisieć na telefonie umawiam się z bliskimi na spotkanie. Przed pójściem do łóżka włączam tryb samolotowy i idę spać spokojnie. 

Spójrz na to z boku

Świat Ci się wali na głowę, a każdy Ci powtarza, że będzie dobrze? Nie widzisz rozwiązania swoich problemów. Chcesz dobrze, a jest jeszcze gorzej? Jak się psuje to już wszystko? A może Twoje problemy wcale nie są największe i masz tego świadomość, ale i tak powtarzasz sobie, że Twoje problemy to Twoje problemy i  nic innego poza tym Cię nie interesuje? Nie lubisz nikogo angażować w swoje sprawy osobiste i ciągle powtarzasz, że dasz sobie radę sama? 

A przecież nie musisz nikogo prosić o pomoc. Czasem wystarczy zwykła rozmowa, opinia kogoś postronnego, kto nie jest zaangażowany, żeby otworzyć szerzej oczy na całą sprawę. Czasem nie widać najprostszych rozwiązań, dopóki ktoś nie podsunie nam ich pod nos. Czasem warto posłuchać kogoś, kto patrzy na sytuację z całkowicie innej perspektywy. I może faktycznie będzie dobrze? Jeśli Ty w to nie uwierzysz, to kto? 

W końcu nauczyłam się kontrolować swoje emocje i nie pozwalam, aby one kontrolowały mnie.  Otwarcie i bezpośrednio staram się wyrażać swoje uczucia. Nie lubię niedomówień. Jestem otwarta na sugestie i nowe rozwiązania swoich problemów. 

Bądź uważna

Wychodzisz z domu, a później zastanawiasz się, czy zamknęłaś drzwi na klucz? Nie możesz sobie przypomnieć, gdzie zostawiłaś portfel? Na kiedy byłaś umówiona do fryzjera i czy przypadkiem dzisiaj nie mija Ci termin zaległych płatności? Zapomniałaś dać znać mamie, że w tym tygodniu nie dasz rady jej odwiedzić?

Zwalniam upływający czas, nie śpieszę się podczas wykonywania rutynowych czynności i nie wykonuję ich mechanicznie. Zmywam naczynia i medytuję. Podczas robienia makijażu uśmiecham się do siebie w lustrze. To tylko chwila, ale pozwala mi się ona wyrwać z rutyny. 

Doceniaj małe sukcesy

Od roku skrupulatnie nad czymś pracujesz, ale ciągle nie zauważasz efektu? Poświęcasz się czemuś dniami i nocami, ale do mety końcowej masz jeszcze kawał roboty? Chciałabyś wreszcie to skończyć, bo praca nad tym to żadna przyjemność? Nic dziwnego, skoro sama się tak katujesz.

Rozpisuję swoją pracę na etapy i cieszę się z każdego podjętego kroku. Świętuję małe sukcesy. Nagradzam się dobrym słowem za każdy najmniejszy sukces, jaki udaje mi się osiągnąć i cieszę się na dalszą pracę nad projektem! A jeśli nie, daję sobie czas. Odpoczywam, nie robię nic na siłę, by później do tego wrócić z podwójnym pokładem energii i inspiracji!