Przegląd filmowy #3

października 03, 2018

Przegląd filmowy #3

Jesienne wieczory sprzyjają oglądaniu filmów i seriali. Przekonałam się o tym, kiedy niespodziewanie lista moich "must see" znacznie się skróciła. Seriale godne polecenia zostawię sobie na osobny wpis, zatem dziś będzie tylko o filmach! Pewnie i tak nie omówię wszystkich już przeze mnie obejrzanych, ale na pewno polecę te najciekawsze i w moim odczuciu warte obejrzenia. Zapraszam! 

Władca Pierścieni wszystkie części 

Zaczniemy od klasyki XXI wieku. Moje pierwsze zetknięcie z Władcą Pierścieni miało miejsce już w gimnazjum, jednak wtedy bardzo nie doceniłam twórczości Tolkiena i uznałam całą trylogię za przerażająco nudną historię. Tkwiłam w tym przekonaniu aż do teraz, kiedy to za namową ukochanego postanowiłam wykonać drugie podejście do serii tych filmów i biję się w czoło jaka ja byłam niemądra! Zwracam należny honor Tolkienowi i obiecuję nadrobić braki w jego lekturze! 

O czym są filmy?

Czarodziej Gandalf odkrywa, że jedynym autentycznym pierścieniem wykutym przez władcę ciemności, nadającym niesamowite moce, zdolnym do kontrolowania innych Pierścieni Mocy oraz unicestwienia świata, jest ten, który ma w swoim posiadaniu Bilbo Baggins. Dopóki niczego nieświadomy hobbit nosi go na łańcuszku u szyi, nic złego się nie dzieje, ale kiedy ktoś wkłada tytułowy Pierścień na swój palec, jego umysł ogarnia żądza władzy i inne mroczne pobudki. Gandalf naciska małego Hobbita by ten zniszczył tę błyskotkę, pod groźbą iż jeśli Sauron - pan zła- odzyska pierścień, stanie się potężniejszy niż dotychczas i całe Śródziemie ulegnie zagładzie. Niestety jest tylko jeden sposób, który skutecznie unicestwi Pierścień Władzy. Trzeba wyrzucić go w czeluście wulkanu, gdzie został wykuty. W tym celu powstaje Drużyna Pierścienia, która ma za zadanie chronić mały skarb i bezpiecznie dostarczyć go tam, gdzie może zostać zniszczony. Wędrują i wędrują, a na ich drodze co rusz pojawiają się kolejne przeszkody. Zdrada przyjaciół, zabójczy Orkowie i wewnętrzny głos podpowiadający, że nie możesz ufać nikomu, nawet sobie.

Efekt motyla

Film ten oglądałam przeszło rek temu, ale bardzo często wracam do niego myślami. Zawsze kiedy w mojej codzienności, coś dzieje się źle, zaczynam narzekać, albo nie widzę wyjścia z trudnej sytuacji, przypominam sobie głównego bohatera, który mając świadomość co w jego życiu było już nie tak, stara się wszystko naprawiać, nie popełniać błędów i podejmować lepsze wybory. Paradoksalnie to doprowadzało go do jeszcze większego życiowego zawodu. Morał? Widocznie tak miało być. Ciesz się z tego co masz i bądź wdzięczny, że nie masz gorzej.

O czym?   Główny bohater Evan nie maił łatwego dzieciństwa. W przeszłości wiele przeszedł, ale wolał wyprzeć z pamięci wszystkie przykre wydarzenia, w czym pomagało mu prowadzenie dziennika. Teraz już jako student odkrywa zaskakującą moc swoich zapisków. Dzięki nim przenosi się w czasie. Evan wykorzystuje moc dzienników, by móc przeżyć swoje życie od nowa, tym razem nie popełniając tych samych błędów. Nowe lepsze decyzje pociągają za sobą inne konsekwencje, których chłopak nie był w stanie przewidzieć.

Łotr I

Nie jestem wielką fanką "Gwiezdnych Wojen" i nie wiem, która to już odnoga tego tytułu, ale historia dzieje się dawno dawno temu w odleglej galaktyce i tym razem nie ma nic wspólnego z dobrze nam znanymi bohaterami. 

O czym?  Łotr I to historia grupy rebeliantów, którzy obrali sobie za cel zniszczenie planów Gwiazdy Śmierci. A wszystko zaczęło się od tego, że genialny konstruktor pod przymusem władzy Lorda Wadera pracował nad stworzeniem niebezpiecznej bojowej planety, której celem było unicestwienie rebelii i odzyskanie kontroli nad resztą planet. Po latach córka geniusza, która ukrywała się przed światem, dowiaduje się, że jej ojciec zostawił dla niej bojową misję do wykonania. Jyn bezgranicznie ufa ojcu i stara się za wszelką cenę sprostać powierzonemu jej zadaniu. Okazuje się, że genialny konstruktor zamieścił w projektach pewną lukę i tylko Jyn będzie wiedziała, co powinna z nią zrobić.

Niezgodna

Jakiś czas temu, z polecenia koleżanki, kupiłam książkę o takim tytule. Podobno czyta się ją rewelacyjnie i podobno jest bardzo wciągająca. Tego jeszcze nie wiem, bo książki nadal nie przeczytałam, ale skusiłam się na film. Pewnego wieczoru pojawił mi się gdzieś w propozycjach na Netflixie, więc odpaliłam. I wiecie co? Fabuła była naprawdę wciągająca! Przyznał to także, mój ukochany, choć z wyraźną niechęcią, bo na samym początku jeszcze narzekał, że będziemy oglądać jakieś nastolatkowe widowisko. 

O czym? W świecie idealnym społeczeństwo funkcjonuje na zasadzie selekcji. Ludzie dzielą się na pięć frakcji: Altruiści, Nieustraszeni, Erudyci, Prawi i Serdeczni. Jeśli jesteś mądry, to należysz do zarządu, jeśli odważny, bronisz granic państwa. Jeśli wyróżniasz się altruizmem, będziesz pomagać innym, ale co jeśli Twój umysł zmierza w kilku kierunkach na raz? Jesteś ponadprzeciętny, a więc stwarzasz zagrożenie i musisz zostać wyeliminowany. Jesteś niezgodny, tak jak Tris.

Piraci z Karaibów: Zemsta Salazara

Chyba nie ma pośród nas takiego, co nie lubi Piratów z Karaibów albo chociaż nie zdarzyło mu się obejrzeć jednej części. Ja należę do grona tych osób, co za piratami chętnie wskoczyłabym na pokład i krzyknęła "aj aj, kapitanie!". W dzieciństwie oglądałam zawzięcie kilka części na raz, a i zdarzało się, że nałogowo wciskałam riplay. 

O czym?  Kapitan Salazar wraz ze swoją nikczemną załogą ucieka z więzienia i planuje zemstę na wszystkich piratach. Nie omieszka przepuścić win i zbrodni, jakie zadał mu Jack Sparrow. Podstępny pirat jednak wcale nie zamierza poddać się bez walki. Jak zwykle wyplątuje się bez problemu z jednych kłopotów, by po chwili wpaść w następne. Tym razem kapitan musi zebrać załogę, odnaleźć swój statek, a następnie wyruszyć w najcięższy rejs, jaki kiedykolwiek miał okazję odbyć. Najcięższy, ponieważ celu jego wyprawie daremno szukać na mapie. Tym razem Jack Sparrow musi zdobyć Trójząb Posejdona, bo tylko dzięki niemu, będzie mógł stawić czoła uciekinierom z Diabelskiego Trójkąta. 

Tau

Film, na który natknęłam się na Netflixie. Tau wydawało mi się być czymś na wzór Transcendencji, ale po bliższym zapoznaniu się z fabułą, okazało się, że jedynym wspólnym czynnikiem łączącym te oba filmy jest sztuczna inteligencja. W Tau została ona ukazana całkowicie inaczej i wszystko wychodzi na to, że twórcy filmu chcieli nam dać do zrozumienia, iż sztuczna inteligencja wcale nie jest taka zła, ale on nas zależy jak i do czego będziemy jej wykorzystywać. 

O czym?  Julia zostaje porwana i uwięziona wraz z dwójką innych osób w mieszkaniu obcego mężczyzny. Ma wstrzyknięty implant, którego nie może się pozbyć, a tajemniczy porywacz bezczelnie grzebie w jej głowie. Chcąc się wydostać z domu fortecy, Julia decyduje się na odważne posunięcia, ale szybka śmierć jej znajomych z klatki daje jej do zrozumienia, że wcale nie będzie to takie proste, bowiem pod nieobecność właściciela posiadłością opiekuje się Tau. Tau to nic innego jak sztuczna inteligencja, która ma za zadanie bronić, strzec przed intruzami, sprzątać, przygotowywać posiłki, podawać pilota -  marzenie w każdym domu, jednak Julia musi stanąć twarzą w twarz z niebezpieczeństwem. Wedle zasady "miej przyjaciół pod ręką, a wrogów jeszcze bliżej" zaprzyjaźnia się z Tau. Sztuczna inteligencja okazuje się przerastać umysł swojego stwórcy, gdy w grę wchodzą prawdziwe ludzie uczucia. 

To wszystko w dzisiejszym przeglądzie filmowym. Juz teraz mogę zapowiedzieć, że następny bedzie dotyczył stricte polskich filmów. Mam nadzieję do tego czasu odwiedzić kino i zasiąść przed ekranem na produkcji Smarzowskiego "Kler". Oglądał ktoś? :)